6º - GALEGO - 1ª UNIDADE: O XÉNERO E O NÚMERO

Na formación do xénero, o galego presenta certas peculiaridades:

Os nomes rematados en –ón fan o feminino en –oa:	Pero temos que os adxectivos rematados en –ón fan o feminino en –ona:
Patrón – patroa Ladrón – ladroa León – leoa	Abusón – abusona Faltón – faltona
O ladrón é un abusón e a ladroa unha abusona. O patrón é un faltón e a patroa unha faltona

Algúns nomes rematados en –án fan o feminino en –á:	Pero temos adxectivos rematados en –án que fan o feminino en –ana:
Irmán – irmá Curmán – curmá Aldeán – aldeá	Charlatán – charlatana Folgazán – folgazana Lacazán – lacazana Mentirán – mentirana
O irmán é un charlatán e a irmá unha charlatana. Aldeán mentirán, aldeá mentirana

A principal peculiaridade do galego na formación do plural é que,

en galego, entre os morfemas de plural, ademais de –s e –es, temos –is.

Usamos –is  nas palabras que, ó mesmo tempo, rematen en –l, sexan agudas e teñan máis dunha sílaba.	Nas demais que rematan en –l utilizamos o morfena –es.
Animal – animais español – españois azul – azuis.	pel – peles caníbal – caníbales réptil – réptiles difícil – difíciles túnel – túneles.
O túnel español, os túneles españois. Ten a pel azúl, teñen as peles azuis